Dla Devona Allena zbliża się pierwszy etap szalonego lata: w ten weekend chce zostać mistrzem świata w biegu na 110 metrów przez płotki. A po tym wszystkim zrobić skład Philadelphia Eagles.

Munich – Papa Allen pękłby z dumy.

Dla jego syna Devon wchodzi w prawdopodobnie najbardziej ekscytującą fazę swojej kariery. Ostrożnie. Krok po kroku, ale napędzany dużą motywacją i wzbogacony o wielkie cele. A ojciec zawsze przy jego boku, nawet jeśli niestety już nie żyje.

I tak jest – w jakiś sposób, jeśli Allen chce zdobyć złoto w biegu na 110 metrów przez płotki podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata w Eugene w ten weekend. Rekord świata też byłby fajny. A kilka dni później przygotowuje się do stworzenia rosteru Philadelphia Eagles na 2022 rok.

Poważnie?

Two ACL tears slow him down

Tak, bo droga Allena jest równie niezwykła jak jego cel: nie gra w piłkę od 2016 roku – dwa zerwania więzadeł krzyżowych początkowo uniemożliwiły mu obiecującą karierę piłkarską jako szeroki odbiorca w college’u po zaledwie jednym sezonie, zamiast tego skupił się na karierze lekkoatletycznej.

Z sukcesami, już dwukrotnie startował na olimpiadzie. W Eugene jest teraz jednym z faworytów.

Trzy tygodnie temu zakwalifikował się do Mistrzostw Świata na trzecim miejscu, wcześniej w czerwcu w Nowym Jorku pobiegł trzeci w historii czas 12,84 s – 0,04 s zabrakło do rekordu świata.

Allen jest gotowy do sięgnięcia po złoto.

„Staram się nie myśleć zbyt daleko w przyszłość”, Allen powiedział The Oregonian przed sobotnimi heatami i poniedziałkowym finałem w CEST. „Myślę, że moim celem jest zrobienie dobrego wyniku w ten weekend, zdobycie złotego medalu, pobicie rekordu świata – wspaniałe”.

Nie byłoby wtedy czasu na świętowanie. W kolejnym wolnym tygodniu musi nauczyć się playbooka Eagles, bo obóz drużyny NFL rozpoczyna się 26 lipca. „Zrobiłem teraz trochę z piłką nożną, ale potem wrócę do knag i zacznę biegać po trasach i robić się komfortowo” – powiedział.

Zwyciężył Eagles na początku kwietnia, gdy wziął udział w pro day Uniwersytetu Oregonu – Ducks to jego była drużyna uniwersytecka. Podpisał trzyletni rookie kontrakt, który w idealnym przypadku zapłaci mu 2,5 miliona dolarów. Gwarantowane jest pełne $40,000. Trochę „pain money” jeśli mu się nie uda.

Humor i realizm

Jego podejście do obozu jest mieszanką pokory i realizmu po długiej przerwie od futbolu. „Dam pełne zaangażowanie i postaram się dostać szansę. Nie zamierzam się zbytnio stresować, bo wiem, że jeśli nie zagram w NFL, to nie będzie to dlatego, że się nie staram – powiedział – To będzie dlatego, że nie jestem wystarczająco dobry. Jeśli nie jestem wystarczająco dobry, nie powinienem grać”. W okresie poprzedzającym mecz miał wymiany z odbiornikiem Seahawks Marquise Goodwin i z byłym odbiorcą 49ers Renaldo Nehemiah; oni również żonglowali obiema karierami.

Po najbliższej niedzieli planuje skupić się na futbolu przez kilka następnych lat.

„Zamierzam zobaczyć, czy mogę to zrobić” – powiedział Allen. „Z całego serca wierzę w swoje zdolności sportowe. Wtedy, jeśli wszystko się uda, będzie to wspaniała kariera. Mam nadzieję, że będę miał dobre pięć do sześciu lat kariery w NFL i resztę mojej kariery torowej i boiskowej.” Tor i pole pozostaje opcją, aczkolwiek taką, która jest na razie wstrzymana.

Memorial service for father

Pomiędzy mundialem a NFL czeka go jednak jeszcze chyba najważniejszy osobisty termin: Nabożeństwo żałobne dla Louisa Allena – jego ojciec zmarł niespodziewanie w czerwcu, dzień przed finałem kwalifikacji do mistrzostw świata. Już od tygodni czuł się źle, ale unikał mówienia o tym synowi, by nie przeszkadzać mu w przygotowaniach.

Więc szalone lato jest również dla jego ojca.

„Mój tata postawił mnie w pozycji, w której jestem teraz i uczynił mnie osobą, którą jestem, a on chciałby, żebym był tym, kim jestem i robił dokładnie to, co chcę robić” – powiedział Allen – „Wiem, że gdyby nadal tu był, chciałby, żebym skupił się na treningu i cieszył się tym, co robię i wkładał w to wysiłek”.

I nie ma wątpliwości: on też pękałby z dumy.