Jaki jest sekret sukcesu Amona-Ra St Browna? Pasja, poświęcenie i zaangażowanie. Czasem tak bardzo, że jego trener Dan Campbell musi go chronić przed samym sobą

Munich – Dodatkowe zmiany to już tradycja dla Amona-Ra St. Browna. Z Futbolówką złapał 202 podania, po każdym treningu, od lat. Swoje umiejętności łapania kształtował w ten sposób od czasów liceum. A to tylko jeden z aspektów.

Bo jego postawa i zaangażowanie w grę sprawiają, że jest jednym z najbardziej obiecujących wide receiverów w lidze. To, że St. Brown dostarcza w swoim drugim sezonie w Detroit Lions po mocnym rookie year, nie jest przypadkiem. Przed Week 11 meczem w New York Giants 23-latek stoi na 518 jardów i trzech przyłożeniach w ośmiu występach.

„Pracuje tak, jakby to był ostatni dzień, w którym może grać” – powiedział na antenie The Athletic trener Lions Dan Campbell. „W każdym zagraniu pracuje nad szczegółami trasy. Nauczył się, że trening jest dla niego jak gra. Jego podejście do gry jest jak nic, co kiedykolwiek widziałem. „

Amon-Ra St. Brown: Route running jako najlepsza umiejętność

College receiver Kalif Raymond opisuje to w ten sposób: „To, co sprawia, że Ra jest tym, kim jest, nie jest tym, co widzą wszyscy. To jest to, czego ludzie nie widzą. „

Jak pasja na treningach, dodatkowe zmiany, dodatkowe biegi i trasy. Jego trener pozycyjny Antwaan Randle El potwierdza, że route running St Browna jest jedną z jego najlepszych umiejętności. I pragnienie wiedzy. „Zadaje pytania podczas spotkań i zadaje pytania po” – mówi Randle El – „Zawsze zadaje pytania”.

W rezultacie St. Brown nie tylko prowadzi trasy – co ważniejsze, wie, dlaczego prowadzi je w taki sposób.

Jako główny trener, Campbell lubi oczywiście widzieć ten wysiłek, ale czasem musi zatrzasnąć hamulce. Następnie musi ograniczyć repy St. Browna „aby chronić go przed samym sobą” – powiedział Campbell.

Sam St. Brown widzi siebie jako „aktora”. Musimy sprawić, że DBs będą myśleć, że robimy coś, czego nie robimy. Jeśli chcemy iść w lewo, musimy sprawić, by myśleli, że chcemy iść w prawo. Cała pozycja jest dla mnie niemal jak sztuka. „