Buffalo Bills zwolnili kilku czołowych zawodników. Choć jest to pewne zaskoczenie, jest to ruch spóźniony. Nawet jeśli na początku wydaje się drastyczny. Komentarz.

W amerykańskim sporcie i związanym z nim krajobrazie medialnym terminy „podłoga” i „sufit” są często używane przy ocenie zawodników lub całych drużyn.

Nie ma to jednak nic wspólnego z wystrojem wnętrz, ale z potencjałem. Eksperci i dziennikarze używają terminu „sufit”, aby opisać maksymalną oczekiwaną wydajność. „Podłoga” to minimum, którego należy się spodziewać.

Jeśli chodzi o Buffalo Bills, eksperci i przedstawiciele mediów byli zgodni: jeśli jeden trybik w kole zazębi się z drugim, ta drużyna może wygrać Super Bowl. Taka była ocena przed sezonem 2020 i w 2021. 2022 brzmiała dokładnie tak samo. Bills byli również jednymi z faworytów przed ostatnim sezonem.

To, co łączy wszystkie te sezony, to nie tylko przewidywania na początku tych sezonów, ale także całkowite rozczarowanie na końcu. W 2020 roku Bills ulegli Kansas City Chiefs. W 2021 r. Kansas City ponownie było ostatnim przystankiem. W 2022 r. przegrali u siebie z Cincinnati Bengals, a w 2023 r. to ponownie Chiefs przedwcześnie pogrzebali ich marzenia o tytule, tym razem na oczach własnych kibiców.

Albo tak często cytowany „sufit” drużyny był znacznie przeszacowany, albo zespół nie był w stanie nawet zbliżyć się do jego osiągnięcia, gdy było to potrzebne przez cztery lata.

Niezależnie od tego, jak na to spojrzeć, Bills po prostu zawiedli w ostatnich latach.

Buffalo Bills: zwrot jest logiczny, ale prawie za późno

To logiczne, że teraz – na kilka dni przed rozpoczęciem wolnej agentury – fala zwolnień nadciąga do Orchard Park. Cornerback Tre’Davious White, safety Jordan Poyer i center Mitch Morse to tylko najbardziej znane z sześciu nazwisk, którym pokazano drzwi w Buffalo.

Kilku kluczowych zawodników ma wygasające kontrakty, które nie zostaną przedłużone. Wśród nich są safety Micah Hyde i pass rusher Leonard Floyd.

Trzeba przyznać, że decyzja o pozbyciu się ich za jednym zamachem na początku wygląda drastycznie, ale jest to jedyna słuszna i prawie spóźniona decyzja. Już w 2022 roku było jasne, że ta obrona nie będzie w stanie pokonać Kansas City na największej scenie. Tak więc korzystne lata kontraktowe Josha Allena zostały zmarnowane.

Tym bardziej frustrujące dla tych, którzy kibicują Bills, że wygrali dwa ostatnie mecze sezonu zasadniczego z Chiefs. Wydaje się, że talent tam jest, tylko nie potrafią go wykorzystać w decydujących momentach.

Fakt, że te transakcje i tak były konieczne, bo inaczej Bills mieliby problemy z cap space, jest niemal poboczny. Rozgrywający Allen będzie kosztował Bills ponad 47 milionów dolarów w cap space w przyszłym roku.

Logicznie rzecz biorąc, jest on najważniejszym i najlepszym zawodnikiem w Buffalo. Ale Allen nie potrafi grać w obronie. I tak jak słuszne i spóźnione jest wstrząśnięcie obroną, kiedy twój własny rozgrywający pochłania prawie 20 procent dostępnych pieniędzy, musisz wykazać się kreatywnością jako generalny menedżer.

Buffalo Bills: Sean McDermott jest na gorącym uczynku

Mówiąc o kreatywności: Sean McDermott też musi. Pomimo bycia specjalistą od wszystkiego na pozycji rozgrywającego, główny trener, który jest aktywny od 2017 roku, nie ma nic do pokazania poza kilkoma koszulkami z napisem „AFC East Champions”.

W żadnym wypadku nie ma to na celu umniejszenia zwycięstwa w dywizji jako osiągnięcia – ale dobrze wiadomo, że sezon regularny i playoffy to tak naprawdę dwie różne konkurencje. A w jednej z nich Bills nie są uważani za gorący kartofel pod wodzą McDermotta.

To kolejny powód, dla którego 49-latek jest jednym z trenerów, którzy znajdą się na gorącym krześle na początku sezonu 2024. O ile nie zmieni się coś nieprzewidzianego, będzie miał kolejną szansę w przyszłym sezonie, aby spełnić oczekiwania, które zawsze były stawiane przed Bills z całkowicie odnowionym składem.

Jeśli to się nie uda, przewrót w zachodnim Nowym Jorku będzie musiał przejść do następnej rundy – a wtedy nawet główny trener nie będzie odporny na konsekwencje personalne.