De Detroit Lions hebben drie van hun eerste vier wedstrijden van het seizoen gewonnen. Amon-Ra St. Brown was zelfs relatief onopvallend op de weg. Maar dat is precies waarom de Lions het te kloppen team zijn in de NFC.

Dan Campbell, hoofdcoach van de Detroit Lions, kon het niet bijhouden om wedstrijdballen uit te delen in de kleedkamer na de 42:29 overwinning tegen de Seattle Seahawks.

Normaal gesproken gaat de bal naar de speler die de wedstrijd besliste, de beste statistische prestatie had of zelfs een record brak.

Campbell deelde echter drie ballen uit na week vier. Eén aan aanvalscoördinator Ben Johnson, wiens aanval 42 punten opleverde tegen een eerder ongeslagen Seahawks team. De andere twee gingen naar wide receiver Jameson Williams, die een 70-yard touchdown scoorde, en safety Kerby Joseph, die de wedstrijd afsloot met zijn interceptie in de eindzone.

Hoewel de derdejaars hoofdcoach onconventioneel drie wedstrijdballen onder zijn team legde, negeerde hij twee spelers volledig: zijn quarterback Jared Goff en zijn wide receiver Amon-Ra St. Brown.

Dit is geen teken dat Campbell zijn twee gouden jongens in de aanval niet waardeert of dat hij gewend is geraakt aan hun topprestaties – hij is ze gewoon vergeten.

“Nu voel ik me vreselijk omdat ik hem de bal niet heb gegeven,” zei hij na afloop op de persconferentie toen hem werd gevraagd naar het NFL-record van Goff.

Desondanks Amon Ra’s haperende start: Detroit Lions zijn het te kloppen team in de NFC

Het feit dat de 48-jarige links en rechts individuele onderscheidingen kon uitdelen, laat vooral één ding zien: de Lions barsten van de individuele kwaliteit. Toegegeven, de verdediging van de Seahawks was onderbezet. Maar zelfs dan is 42 punten maken indrukwekkend. Dat is het altijd, tegen wie je ook speelt.

Dat heeft ook te maken met St Brown. Maar alleen op het tweede gezicht. Met zes gevangen passes en 45 receiving yards scheurde hij geen bomen uit tegen de Seahawks. Zeven passing yards kwamen van zijn touchdown pass naar Goff.

Met 252 receiving yards en drie touchdowns dit seizoen heeft hij een nogal discrete start van het seizoen gehad in vergelijking met vorig seizoen. En toch is dat precies waarom de Lions dit jaar nog gevaarlijker zijn.

Het lijdt geen twijfel dat St. Brown de beste skill-position speler van de Lions is. Dus op belangrijke momenten wordt hij gezocht – maar niet altijd gevonden. Vooral omdat de coördinatoren en spelers zich beter aan hem hebben aangepast.

Terwijl het vaak een zwakte van de Lions was om zich onder druk te spannen, verdeelt Goff de bal nu naar believen. Staat Brown niet vrij? Dan vliegt het ei naar Jameson Williams. Allebei gedekt? Dan staat Sam LaPorta vermoedelijk open. Dit alles terwijl je het gevaarlijke loopspel in de gaten moet houden. Je kunt niet echt alle hoofden van dit aanvallende monster bedekken.

Het feit dat St. Brown een reputatie heeft opgebouwd dat hij het beste dubbel gedekt kan worden, komt de Lions alleen maar ten goede. Door dit te doen helpt hij zijn team zonder zich statistisch te laten zien. De verdediging is een minizwakte, maar is ook aanzienlijk verbeterd ten opzichte van vorig seizoen.

Wie kan zich momenteel meten met de Lions in de NFC? Realistisch gezien niemand – tenminste als ze zo spelen. Het seizoen is nog lang, maar Detroit kristalliseert zich steeds meer uit als het team dat iedereen wil hebben in hun conference.

De duidelijke favoriet