In het MetLife Stadium, de thuisbasis van de New York Giants en Jets, stapelen de ernstige blessures zich op. Sinds begin 2020 zijn er al 15 kruisband- of achillespeesbreuken op het veld geweest. Is dit puur toeval – of zit er meer achter?

Tweede kwart tussen de New York Giants en Los Angeles Chargers. Jaxson Dart gooit een diepe pass langs de rechterzijlijn – een vrije worp nadat de verdedigingslinie van de Chargers buitenspel stond – in de richting van Malik Nabers. Maar toen hij omhoog sprong om de bal te vangen, die uiteindelijk onbereikbaar was, leek zijn rechterbeen weg te knikken.

Nabers bleef op de 7-yardlijn van de Chargers liggen, 6:12 minuten voor rust. Hij greep meteen naar zijn rechterbeen, werd enkele minuten onderzocht en uiteindelijk op een karretje van het veld gebracht.

Kort na afloop van de wedstrijd was het duidelijk: kruisbandbreuk bij de tweedejaars receiver en daarmee het einde van het seizoen voor Nabers.

Het is niet de eerste keer dat een footballspeler in het thuisstadion van de Jets en Giants een ernstige blessure oploopt die het einde van het seizoen betekent. Sinds 2020 zijn er 15 kruisband- en achillespeesbreuken geweest, waaronder grote sterren als Nick Bosa (2020), Jabrill Peppers (2021), Kyle Fuller (2022), Aaron Rodgers (2023) en dit seizoen Malik Nabers.

Ook in andere stadions hebben zich sinds 2020 meerdere kruisband- en achillespeesblessures voorgedaan: vijf gevallen in Ford Field in Detroit, zes in Bank of America Stadium in Charlotte en eveneens zes in Cleveland Browns Stadium. Al deze stadions hebben kunstgras.

Medische beoordeling spreekt duidelijk tegen “kunstgras”

Brian Feeley, orthopedisch chirurg aan de Universiteit van Californië in San Francisco en hoofd sportgeneeskunde en schouderchirurgie, verklaarde in een interview: “De meest voorkomende blessures in ons onderzoek – zowel op kunstgras als op natuurgras – waren kruisbandletsels.”

“Op kunstgras kwamen statistisch gezien significant meer kruisbandletsels voor die geopereerd moesten worden dan op natuurgras. Achillespeesletsels waren de op één na meest voorkomende oorzaak van operaties – en ook deze kwamen vaker voor op kunstgras.”

De slotpleidooi van Feeley is duidelijk: “Het is belangrijk om het verhoogde risico op blessures aan de onderste ledematen op kunstgrasvelden te erkennen – vooral bij ernstige blessures die gepaard gaan met lange uitvalperiodes. Dat blijkt zowel uit ons onderzoek als uit andere onderzoeken in het American football en andere sporten, waaronder het profvoetbal. Sportteams moeten blijven zoeken naar manieren om het risico op blessures te verminderen.”

NFL: de gevaren van kunstgras

Enkele belangrijke punten illustreren de gevaren van kunstgras: op natuurgras veert de grond mee – noppen graven zich in, gras en aarde scheuren open en een deel van de bewegingsenergie wordt gedempt. Kunstgras daarentegen is harder, gelijkmatiger en minder veerkrachtig. Daardoor werken er sterkere krachten direct op gewrichten, pezen en banden.

Een ander probleem is het zogenaamde “sticking-effect”: op kunstgras blijven schoenen vaker hangen. Bij snelle richtingsveranderingen of ongelukkige landingen kan de voet vast blijven zitten, terwijl de knie of het spronggewricht verder draait – dat verhoogt het risico op kruisband- en spronggewrichtblessures.

Daar komt nog de sterke warmteontwikkeling bij: kunstgras wordt in de zomer vaak meer dan 20 graden warmer dan natuurgras. Deze extreme temperatuur belast spieren en pezen extra, waardoor ze sneller vermoeid raken en daardoor vatbaarder worden voor blessures.

Ook de perceptie van de spelers speelt een rol: veel profs melden dat hun benen na wedstrijden op kunstgras zwaarder en pijnlijker aanvoelen. Daarom eist de spelersvereniging NFLPA al jaren dat kunstgras weer wordt vervangen door natuurgras.

Waarom verzet de NFL zich zo sterk tegen natuurgras?

Kunstgras biedt de NFL duidelijke economische en organisatorische voordelen. Veel stadions worden niet alleen gebruikt voor football, maar ook voor concerten en andere evenementen. Terwijl natuurgras na dergelijke belastingen vaak moet worden vernieuwd, is kunstgras beter bestand tegen deze belasting.

Daarnaast brengt natuurgras aanzienlijk hogere onderhoudskosten met zich mee: het moet worden besproeid, belucht en regelmatig worden hersteld, terwijl kunstgras relatief onderhoudsarm is. Ook klimatologische omstandigheden spelen een rol, omdat in sommige regio’s grasvelden in de winter nauwelijks groeien, zodat kunstgras een consistent speelveld garandeert.

Bovendien ziet het er op televisie altijd onberispelijk uit en zorgt het voor een constant beeld bij de uitzendingen. Veel stadions zijn bovendien voor miljardenbedragen gebouwd of gemoderniseerd – inclusief kunstgras als standaard –, zodat een verbouwing naar natuurgras investeringen zou vereisen.

Waarom komen blessures vooral in MetLife vaak voor?

Een belangrijke factor is het dubbele gebruik door de New York Giants en de New York Jets, waardoor het speelveld bijzonder zwaar wordt belast.

Hoewel het om kunstgras gaat, kan de kwaliteit van de ondergrond lijden onder het grote aantal wedstrijden en trainingen. Daar komt nog de perceptie van de spelers bij: verschillende prominente blessures in MetLife hebben de indruk versterkt dat het stadion bijzonder gevaarlijk is, wat de atleten extra onzeker kan maken.

Deze combinatie van intensief gebruik, de speciale ondergrond en een ongebruikelijk hoog aantal blessures verklaart waarom juist dit stadion zo in de belangstelling staat.

Ook interessant: Dallas Cowboys – Jerry Jones trapt Micah Parsons na: ruil geeft hem “een goed gevoel”